Eugeniusz Haneman urodził się 14 kwietnia 1917 w Warszawie. Przed wojną ukończył Liceum Fotograficzne przy ulicy Konwiktorskiej w Warszawie, gdzie był uczniem m.in. wybitnego fotografa Mariana Dederki. W czasie okupacji pracował jako fotograf portrecista w zakładach „Portret przy kawie” oraz „Van Dyck”. Wybuch Powstania zaskoczył go podczas wizyty u dentysty na Powiślu. U niego spędził kolejne tygodnie. Jako ochotnik zgłosił się do Delegatury Rządu na Kraj, skąd został skierowany po aparat i materiały fotograficzne do Kazimierza Gregera, właściciela sklepu fotograficznego „Foto-Greger” na Nowym Świecie 38. Współpracował z Prasowym Sprawozdawcą Wojennym (PSW) Sylwestrem Braunem „Krisem”, który dysponował własnym laboratorium. Po Powstaniu, przez obóz przejściowy w Pruszkowie, trafił do Krakowa. Tam przypadkiem spotkał Kazimierz Gregera i zwrócił mu pożyczony na czas Powstania aparat. Po wojnie rozpoczął pracę w Wytwórni Filmowej Wojska Polskiego w Łodzi, ale został oddelegowany do Krakowa jako operator-korespondent Polskiej Kroniki Filmowej. W 1946 wrócił do Łodzi, gdzie wykonywał zdjęcia do filmów dokumentalnych. Nadal fotografował, w roku 1947 został przyjęty do Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 1949 – 1953 pracował jako operator w Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi. Od 1953 do 2005 wykładał fotografię w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi. Był laureatem wielu nagród za osiągnięcia fotograficzne. Mieszkał w Łodzi. Zmarł 15 stycznia 2014 roku w Borzęcinie Dużym pod Warszawą.