Sabina Żdżarka „Anna” urodziła się 25 listopada 1911 w Lubrańcu koło Włocławka. W 1919, jej ojciec Jan Woźnicki, nauczyciel i działacz Polskiego Stronnictwa Ludowego „Wyzwolenie”, w pierwszych wyborach niepodległej Polski został wybrany posłem Sejmu Ustawodawczego. W związku z mianowaniem go na stanowisko wicemarszałka, rodzina przeniosła się do Warszawy. Sabina ukończyła Państwowe Żeńskie Gimnazjum im. Marii Konopnickiej. Rozpoczęła studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim, jednak choroba serca nie pozwoliła na kontynuowanie. Później podjęła naukę w Państwowym Instytucie Robót Ręcznych i Rysunków, kształcącym nauczycieli tego przedmiotu. W 1938 zawarła związek małżeński z Wacławem Żdżarskim. W tym samym roku rozpoczęła pracę w Ministerstwie Sprawiedliwości w referacie więziennictwa, kierowanym przez Tadeusza Żenczykowskiego, późniejszego szefa VI Oddziału Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej. Od 1941 działała w konspiracji w Referacie Fotograficznym BIP KG AK. W latach 1943-44 wraz z mężem prowadzili konspiracyjne szkolenia fotoreporterów. W czasie Powstania kontynuowała pracę fotoreporterską na Mokotowie. 29 sierpnia została ciężko ranna w wyniku wybuchu bomby zapalającej. W ostatnich dniach września przedostała się z Wacławem Żdżarskim do Wilanowa, a stamtąd do Milanówka. Po wojnie prowadziła dom i udzielała się w organizacjach szkolnych w Milanówku. Zmarła 26 stycznia 2003 w Warszawie.

• Podczas Powstania Sabina Żdżarska fotografowała na Mokotowie własnym aparatem firmy Leica na negatywach zgromadzonych przed rozpoczęciem walk. W mieszkaniu swoich rodziców przy ulicy Pilickiej 30 urządziła laboratorium fotograficzne. Laboratorium i zbiór zdjęć zostały zniszczone w wyniku niemieckiego ataku w tym rejonie. Udało się odnaleźć jedynie kilka fragmentów negatywów. Ocalałe zdjęcia pokazują powstańców w Szpitalu Sióstr Elżbietanek przy ulicy Goszczyńskiego, grupę łączników tuż po wyjściu z kanałów przy Malczewskiego oraz „Sanitariuszkę Małgorzatkę” – Janinę Załęską, bohaterkę powstańczej piosenki, autorstwa Mirosława Jezierskiego i Jana Markowskiego.